«Ο γιος μου είναι 9 χρονών και έχει ζήσει μαζί μου μόλις δύο χρόνια. Στις 8 Μαρτίου μου έστειλε ένα μήνυμα: «Στρατιώτες έψαξαν το σπίτι. Φοβήθηκα. Κρατούσαν όπλα, λέρωσαν όλο το σπίτι και κατέστρεψαν πολλά πράγματα. Μπαμπά που είσαι; Φοβάμαι»». Πρόκειται για την ιστορία του Τζόουαν από τη Συρία, την οποία μοιράζεται στην ιστοσελίδα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Ο Τζόουαν εργαζόταν ως δημοσιογράφος στη Συρία και το 2006 συνελήφθη από συριακές μυστικές υπηρεσίες. Αφού βασανίστηκε και φυλακίστηκε για 18 μήνες αφέθηκε ελεύθερος και συνέχισε τη δημοσιογραφική του δραστηριότητα. Σύντομα όμως έγινε ξανά στόχος για το συριακό καθεστώς και τον Ιούλιο του 2012 διέσχισε τα σύνορα προς την Τουρκία και έφτασε στον Έβρο.
«Πήγαμε σε ένα αστυνομικό τμήμα όπου μας κατέγραψαν και μας άφησαν ελεύθερους με ένα υπηρεσιακό σημείωμα αναχώρησης από τη χώρα εντός 30 ημερών.
»Πήγα στην Αθήνα και σύντομα τα χαρτιά μου έληξαν, οπότε προσπάθησα αρκετές φορές να φύγω από την Ελλάδα. Τον Ιανουάριο του 2013, μαζί με άλλα 58 άτομα, προσπάθησα να φτάσω στην Ιταλία με πλοίο, αλλά μας συνέλαβαν πριν καν επιβιβαστούμε. Στο δρόμο προς το κέντρο κράτησης Κορίνθου, οι αστυνομικοί μας προσέβαλαν και μας χτυπούσαν» λέει ο Τζόουαν.
«Για 50 ημέρες στην Κόρινθο, έβλεπα να δέρνουν καθημερινά ανηλεώς τους κρατούμενους. Δεν υπήρχε καμία φροντίδα για οποιαδήποτε ιατρική ανάγκη. Παρ’οτι είχα μια σοβαρή φλεγμονή στους πνεύμονες μου, δεν έλαβα καμία φαρμακευτική αγωγή» αναφέρει.
Όταν αφέθηκε ελεύθερος αποφάσισε να κάνει αίτηση για άσυλο. Μετά από πέντε μήνες του χορηγήθηκε πολιτικό άσυλο, ωστόσο ακόμη δεν έχουν εκδοθεί τα έγγραφά του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εργαστεί.
Η γυναίκα του και ο εννιάχρονος γιος του έχουν μείνει πίσω στη Συρία. «Όπως κάθε πατέρας, την πρώτη φορά που κράτησα στα χέρια μου τον γιο μου ένιωσα ότι θα κάνω τα πάντα για να είναι ασφαλής. Δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα δεν μπόρεσα να του προσφέρω ούτε το ελάχιστο: να είμαι παρών στο πλευρό του».
*Στη διεύθυνση http://bit.ly/1iq3zFV, της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, μπορεί κάθε πρόσφυγας να διηγηθεί την προσωπική του ιστορία.
Πηγή: http://news.in.gr/