Του Σπύρου Τσαούση, Δημοτικού Συμβούλου Άνδρου
Κλείσαμε αισίως ένα μήνα από την έναρξη της νέας Δημοτικής περιόδου, με την ειδική συνεδρίαση συγκρότησης του Συμβουλίου σε Σώμα, το έκτακτο συμβούλιο για το σημαντικό θέμα του αιολικού σταθμού στη Ράχη και το τακτικό συμβούλιο όπου κυρίως ορίστηκαν οι επιτροπές του νησιού.
Σε πρόσφατο κείμενό μου για το πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου, έκανα ξεχωριστή αναφορά στη διαβούλευση του Συμβουλίου και στο παράδειγμα που πρέπει να δίνουμε οι αιρετοί.
Στο πρώτο ωστόσο τακτικό μας συμβούλιο έμεινα κυριολεκτικά άφωνος. Υψηλές εντάσεις, αντεγκλήσεις, ειρωνείες, προσωπικοί χαρακτηρισμοί. Ασφαλώς ο καθένας φέρει την ευθύνη που του αναλογεί, με μεγαλύτερη όμως του συντονιστή της συζήτησης ο οποίος και αποκαλούσε την αίθουσα καφενείο.
Στη δική μου αντίληψη, συνεργατικός είσαι όταν αφουγκράζεσαι τις ανάγκες και προσπαθείς να συνθέσεις, προκρίνοντας τις περισσότερο ρεαλιστικές και αποδοτικές λύσεις. Το να βάζεις τρία συνεχόμενα συμβούλια σε ώρα που πρέπει κάποιος να εγκαταλείψει τη δουλειά του, και χωρίς να έχεις συζητήσει στα πλαίσια της ενότητας τη δυνατότητα των Συμβούλων να παραστούν, δείχνει ότι αντιλαμβάνεσαι τον κανονισμό ως εργαλείο μικροπολιτικής. Ιδιαίτερα δε όταν ο Πρόεδρος του Δ.Σ. στην ομιλία μετά την εκλογή του, τόνισε ότι θα είναι ο Πρόεδρος όλων των Συμβούλων και όχι μόνο της συμπολίτευσης.
Θα περίμενα λοιπόν να κάνει τον απουσιολόγο, όπως αυτάρεσκα προσδιορίζεται, και να εφαρμόσει την Υπουργική Απόφαση 17552/2008 που επικαλείται, αν πρώτα άκουγε τις απόψεις των Συμβούλων των οποίων προεδρεύει και προσπαθούσε εμπράκτως να βοηθήσει την παρουσία όλων.
Ως νομικός ο Πρόεδρος του Δ.Σ. κατανοεί ότι στο πνεύμα του νομοθέτη για παραπομπή, βρίσκεται η αδιαφορία ενός Συμβούλου (όπως συνέβαινε στις προηγούμενες θητείες του αλλά δεν εφάρμοζε τον κανονισμό) και όχι η απουσία του λόγω εργασίας, ενώ θέλει να παραστεί. Ένας τυπικός απουσιολόγος επίσης, φτάνει πρώτος στην αίθουσα και όχι συνεχώς καθυστερημένος. Η γνώση λοιπόν είναι δύναμη όπως λέει, θα πρόσθετα επίσης ότι η επιστήμη θέλει αρετή.
Η τακτική αυτή των εμποδίων μπορεί να φέρει δύο αποτελέσματα: α) Να λείπουν κάποιοι Σύμβουλοι της αντιπολίτευσης και έτσι με τεχνητό τρόπο η συμπολίτευση που έχει και την πρωτοβουλία καθορισμού της ώρας, να αποκτάει στο Συμβούλιο ευκαιριακά, την πλειοψηφία που δεν της έδωσε το εκλογικό σώμα, και β) Οδηγεί σε κλειστά συμβούλια, διότι είναι δύσκολο όπως φάνηκε να έρχονται όλοι οι Πρόεδροι των Κοινοτήτων από τα χωριά του νησιού, αλλά και πολίτες που εκείνη την ώρα ακόμα εργάζονται ή ξεκουράζονται οι μεγαλύτεροι.
Τέλος, η μη έγκαιρη ή και καθόλου αποστολή εισηγήσεων και αιτιολογικών εκθέσεων για τα θέματα που θα συζητηθούν, επίσης δεν συνιστά συνεργατική διάθεση.
Δεν στέκομαι στο ότι ο Πρόεδρος του Δ.Σ. για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει, δεν μου έδινε το λόγο να απαντήσω επί προσωπικού όταν ο Δήμαρχος έκανε αναφορά σε ιδιωτική μας συζήτηση. Οφείλω όμως να ευχαριστήσω σχεδόν το σύνολο του Συμβουλίου, τον Αντιδήμαρχο τουριστικής ανάπτυξης και τον ίδιο τον Δήμαρχο που υπερασπίστηκαν το δικαίωμά μου να εκφραστώ.
Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. επιπλέον, αποκάλεσε τον κ. Καπάκη «μόνιμο επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης επί 6ετία». Αν ο κ. Λοτσάρης δεν συνέπραττε μαζί του, τότε ο ίδιος θα ήταν ο επικεφαλής της «ελάχιστης» αντιπολίτευσης του 5%. Άρα η δήλωση αυτή εκτός από έλλειψη συναίνεσης, δείχνει και έλλειψη μέτρου και σεβασμού στις επιλογές των συμπολιτών μας, αφού ο κ. Καπάκης του 17% εξέλεξε τέσσερις συμβούλους, ενώ εκείνος εξέλεξε τον εαυτό του.
Είναι παράδοξο επίσης ότι ενώ συνήθως τα βουλευόμενα Σώματα (Κοινοβούλια, Συμβούλια κτλ.) έχουν Προέδρους που υπερψηφίζονται, στο δικό μας Δημοτικό Συμβούλιο είναι μειοψηφικός. Έχω την πεποίθησή ότι με διαφορετική επιλογή προσώπου από το Δήμαρχο π.χ. από τους νέους του Συμβούλους, ενδεχομένως να είχαμε Πρόεδρο αυξημένης εμπιστοσύνης.
Κλείνοντας να πω ότι πριν λίγες μέρες ο Δήμαρχος διοργάνωσε ένα επιμορφωτικό σεμινάριο για τα υπηρεσιακά και πολιτικά στελέχη του Δήμου, με τον εξαιρετικό καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μπουραντά, και τον συγχαίρω δημόσια για την πρωτοβουλία. Το ανώτατο αποφασιστικό όργανο ενός Δήμου είναι το Δημοτικό Συμβούλιο. Ο Δήμος λοιπόν μόνο θα κέρδιζε αν έστελνε προσκλήσεις παρακολούθησης σε όλους τους Δημοτικούς Συμβούλους. Ο κ. Λοτσάρης έκρινε ότι δικαίωμα στη γνώση έχει μόνο η συμπολίτευση και όχι οι Σύμβουλοι της αντιπολίτευσης που οι αποφάσεις τους επηρεάζουν επίσης το μέλλον του νησιού.
Θα ήθελα η επικοινωνία με τους συμπολίτες μου στο μέλλον να αφορά μόνο σε θετικές παρεμβάσεις, όπως θέματα που δουλεύουμε ως ομάδα και θα παρουσιάζουμε σταδιακά. Αυτός ήταν και ο αποκλειστικός λόγος που αποφάσισα να εκτεθώ στην εκλογική διαδικασία και όχι να ασχολούμαι με την πολιτική μας συμπεριφορά. Η συναίνεση όμως είναι κουλτούρα, δεν είναι προγραμματική δήλωση.
Καλό μήνα σε όλους μας και εύχομαι από το επόμενο κιόλας συμβούλιο να γυρίσουμε οριστικά τη σελίδα της εσωστρέφειας.
*Ο Σπύρος Τσαούσης είναι Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Άνδρου με την παράταξη «Η Άνδρος της Ζωής μας».
