Πάνω από τη μονταζιέρα της νέας του ταινίας, ο Παντελής Βούλγαρης μας ταξίδεψε νοερά στην ΄Ανδρο με την ευκαιρία του Φεστιβάλ που βρίσκεται στο τιμόνι του.
Μπορεί να επισκέπτεται την ΄Ανδριο χρόνια τώρα, όμως, κάθε φορά που βρίσκεται εκεί, ο Παντελής Βούλγαρης νιώθει σαν να είναι η πρώτη φορά. Κάπως έτσι, λοιπόν, σαν «ανταπόδοση» στο νησί που αγαπάει, το νησί που τον «στηρίζει», όπως λέει, το νησί που γύρισε μια από τις μεγαλύτερές του κινηματογραφικές επτυχίες, τη «Μικρά Αγγλία», το νησί το «δικό του» και των παιδιών του, αποδέχτηκε την πρόταση να αναλάβει καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ ΄Ανδρου που φέτος διανύει την τρίτη του χρονιά.
«Ουσιαστικά είναι το δεύτερο Φεστιβάλ», λέει στο TheTOC – διότι στο πρώτο μόλις προλάβαμε την κατασκευή του θεάτρου. Πέρσι το καλοκαίρι είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε 29 εκδηλώσεις. Φέτος ο αριθμός μπορεί να είναι μικρότερος λόγω έλειψης budget, έχουμε, όμως, να υπερηφανευτούμε για ιδιαίτερα σημαντικές εκδηλώσεις που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικής έκφρασης», μας λέει ο Παντελής Βούλγαρης. «Θα είναι μεταξύ άλλων, μαζί μας ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Νίκος Πορτοκάλογλου, η Καμεράτα, το Θέατρο Τέχνης, το Θέατρο του Νότου, τα Μπαλέτα Μπαλσόι. Το φεστιβάλ συντηρείται από ελάχιστους χοηγούς αλλά δοκιμάζουμε τις αντοχές μας κι εξετάζουμε τι καινούργιο θα μπορούσε να έρθει εδώ. Κάθε χρόνο, δε, γινόμαστε καλύτεροι…»
Για ποια από τις παραστάσεις του Φεστιβάλ είναι περισσότερο περήφανος; «Για όλες είμαι περήφανος. Είμαι κάθε βράδυ στο θέατρο (σημειωτέον, ευγενική χορηγία του Αλκιβιάδη Τάττου) κι αυτό που εισπράτω στο τέλος των παραστάσεων είναι τα χαμόγελα κι η συγκίνηση του κόσμου που έχει γεμίσει το θέατρο. Αυτή είναι η εμπειρία που αποκομίζω. Ξέρετε, δεν ζω συνήθως την αποδοχή των ταινιών μου. Αυτό είναι κάτι καινούργιο που εισπράτω διότι βλέπω το θέατρο και τους δρόμους γεμάτους από ανθρώπους που συζητούν για τέχνη, αυτό είναι πολύ σημαντικό». Αλήθεια στις ταινίες του δεν εισπράττει την αποδοχή; «Την εισπράτω στο σπίτι μου, από τα τηλεφωνήματα που παίρνω…».
Η ΄Ανδρος του Παντελή Βούλγαρη
Πως θα περιέγραφε το νησί της ΄Ανδρου και τι θα συνέστηνε ανεπιφύλακτα σε κάποιον επισκέπτη του; «Η ΄Ανδρος είναι νησί που προσφέρετυαι για εξερεύνηση Είναι μεγάλο νησί. Το σπίτι μας είναι στις Φτελιές που είναι στο πίσω μέρος του νησιού μετά τη Χώρα. Η Χώρα κρατά τον παραδοσιακό της αστικό χαρακτήρα με πολύ ωραία ταβερνάκια. Υπάρχουν παραλίες όπως είναι τα Γυάλια, το Κόρθι και το Γαύριο και η πίσω πλευρά προς την Εύβοια έχει καταπληκτικά μέρη για να κάνει κανείς το μπάνιο του….» Κι όσο για το φαγητό; «Οι μεζέδες και το φαγητό είναι προσωπική υπόθεση του καθενός. Τα πάντα υπάρχουν. Εμένα μ” αρέσει η φρουτάλια, η παραδοσιακή ομελέτα με πατάτες και λουκάνικα. Αυτή είναι η … αμαρτία μου».
Πάνω στο μοντάζ
Συναντήσαμε τον Παντελή Βούλγαρη την ώρα του μοντάζ της νέας του ταινίας: «Το τελευταίο σημείωμα». Πριν από λίγες μέρες ολοκληρώθηκαν στις φυλακές Ιτζεδίν της Κρήτης τα γυρίσματα της νέας ταινίας-φόρο τιμής στους 200 που εκτελέστηκαν την 1η Μαΐου 1944 από τους Γερμανούς στην Καισαριανή. «Η ταινία είναι μυθοπλασία, βασισμένη, όμως, σ” ένα ιστορικό γεγονός. Γυρίστηκε στα Χανιά στις φυλακές Ιτζεδίν διότι δεν υπάρχει η φυλακή αντίστοιχη στην Αθήνα», μας λέει. Σεναριογράφος είναι η σύζυγός του, συγγραφέας, Ιωάννα Καρυστιάνη.
«Η περίοδος της Κατοχής είναι αδικημένη από την ιστοριογραφία. Με τις συνθήκες που επικρατούσαν λόγω του εμφυλίου πολέμου, η ιστοριογραφία για εκείνη την περίοδο ουσιαστικά ξεκινά με νέους επιστήμονες μετά το τέλος της δικτατορίας», έχει πει, μεταξύ άλλων, ο Παντελής Βούλγαρης σε συνέντευξή του στο Βήμα. Η ταινία θα προβληθεί στις αίθουσες στις 26 Οκτωβρίου 2017 σε διανομή Tanweer.
Εχει, άραγε, στα σκαριά επόμενο project; «Κάθε φορά που τελειώνει μια ταινία είμαι έτοιμος να ξεκινήσω την επόμενη,. Λόγω της οικνομικής δυσκολίας έχουμε όλοι προβλήματα. Τελειώνει η ταινία τον Οκτώβριο, κι είμαι ετοιμοπόλεμος…», μας λέει.
Αραγε, είναι αισιόδοξος γι” αυτή τη χώρα; «Πάντα είμαι αισιόδοξος, γι” αυτό και εξακολουθώ και κάνω ταινίες. Το πολιτικό περιβάλλον είναι αυτό που ξέρουμε, ο καθένας το εκτιμάει όπως μπορεί, είμαστε σε πρόβλημα μεγάλο διότι τα οικονομικά θα μας κρατήσουν για χρόνια δέσμιους αλλά επειδή πιστεύω στον τόπο, σ” αυτά που παράγει και στο ανθρώπινο δυναμικό, θεωρώ ότι εκεί πρέπει να προσπαθήσει αυτός που έχει την ευθύνη: Να μη φεύγουν οι νέοι. Η αιμορραγία δεν είναι μόνο οικονομική αλλά κι ανθρώπινη. Κι αυτό θα μας κοστίσει τελικά περισσότερο απ” όλα…»
Πηγή: http://www.thetoc.gr
