Το ποίημα της Μαγκούρας
Πουν τα χρόνια τα παλιά
Που ανθούσαν τα χωριά
Του καλοκαιριού το μήνα
Αρχίζανε τα πανηγύρια
Στου βουνού το ξωκλήσι
Είχανε την ίδια πίστη
Η λειτουργία τελείωνε με ενθουσιασμό
Και ξεκινούσαν όλοι τον χαιρετισμό.
Στο ευλογημένο σπιτικό του κάθε αγρότη
Πέφτανε στο φαγοπότι.
Και μετά πηγαίνανε για αλλού
Στο πανηγύρι του χωριού
Που γινόντουσαν των χορευτών τα γούστα
Με βιολιά και με λαούτα.
Στις πρωινές τις ώρες στις μεγάλες
του κεφιές
Αρχίζανε και οι μαγκουριές!
Κάθε μία που “πέφτε
είχε και το σκοπό της!
Μία έπεφτε στη χρεία
Γιατί χόρευε την χήρα.
Άλλη έπεφτε στο πλευρό
Γιατί έκοψαν το νερό ή του πήραν το χορό.
Και έπεφτε καμιά στην πλάτη
Γιατί χόρευε φοξάκι
Που εκείνον τον καιρό
ήταν απαγορευτικό και το λέγανε κολλητό.
Τώρα με την εξέλιξη
Που οι γαϊδάροι γίναν κούρσες
Χάθηκαν και οι μαγκούρες.
Και την βλέπεις μαραμένη
σε έναν τοίχο κρεμασμένη
Πως κατάντησε η καημένη;
Και του χρόνου με υγεία
Μ. Μουστάκας
* Ο Μιχάλης Μουστάκας ήταν ιδρυτής του Συλλόγου Ανδρίων «Άγιος Φίλιππος» στην Αμερική. Ήταν δέκα χρονιά πολιτικός επιστολογράφος, στην εφημερίδα εθνικός κήρυκας στην Αμερική. Είναι γεννημένος το 1928 στο Μπατσί Άνδρου. Ήταν ανταποκριτής της Ανδριακής εφημερίδας. Έχει γράψει το βιβλίο με τίτλο «Η Άνδρος του Ατλαντικού και του ειρηνικού». Έχει διατελέσει πρόεδρος της κοινότητας Μπατσίου το 1998-2002. Μάλιστα ως πρόεδρος στο Μπατσί είχε υποδεχτεί κατά την επίσκεψη του στο νησί τον πρόεδρο της Αμερικής George Bush…

Διαδώστε!