Σε κατάληψη προχώρησαν σήμερα, οι μαθητές του Γυμνασίου Τ.Λ. Γαυρίου.
Ίσως το συγκεκριμένο σχολείο να είναι και το μοναδικό σε ολόκληρη τη χώρα αυτή τη στιγμή, που δεν τελεί υπό κατάληψη λόγω «χρήσης μάσκας» αφού τα προβλήματα που προτάσσουν τα παιδιά ανάμεσα στα αιτήματα τους, είναι κυρίως τα κτιριακά.
Κι επειδή κάποιοι ίσως βιαστούν να κρίνουν, η κίνηση είναι καθαρά συμβολική, αφού αύριο σύμφωνα με τους καθηγητές, οι μαθητές θα παραδώσουν το σχολείο και θα επιστρέψουν στα θρανία. Η μικρής διάρκειας κατάληψη χρησιμοποιήθηκε ουσιαστικά ως μέσο πίεσης, προκειμένου να εισακουστούν τα χρόνια κτιριακά θέματα, τα οποία δυστυχώς δυσκολεύουν την καθημερινότητα των παιδιών μας, που είναι υποχρεωμένα να περνούν το μισό της ημέρας τους, σε ένα σχολείο… που μόνο σχολείο δεν θυμίζει!
Για όσους δεν έχει τύχει να περάσουν ούτε απέξω, αρκεί να αναφέρουμε ότι το προαύλιο αποτελεί λαμπρό δείγμα ακαταλληλότητας. Εκτός του μικρού μεγέθους -αυτή τη στιγμή ειδικά εν μέσω πανδημίας αναγκάζονται 200 παιδιά να στοιβάζονται, να συνωστίζονται- δεν υπάρχει στέγαστρο, ούτε χώρος για να κάθονται οι μαθητές στα διαλείμματα ή την ώρα της γυμναστικής για να ξεκουραστούν.
Εννοείται πως σε βροχερές ημέρες, το προαύλιο μετατρέπεται σε λίμνη ενώ το να προσεγγίσουν το πρωί και να φύγουν το μεσημέρι, μοιάζει κυριολεκτικά με άθλος αφού είναι υποχρεωμένα να διασχίσουν όλη τη λασπουριά που δημιουργείται. Κάδοι σκουπιδιών σε απόσταση… αναπνοής, το πάρκινγκ που μετατρέπεται με ανοχή όλων μας σε «σπίτι» διερχόμενων ακριβώς δίπλα…
Στο εσωτερικό του σχολείου, κατά καιρούς, γίνονται προσπάθειες συντήρησης, τα προβλήματα ωστόσο είναι τόσα πολλά, που οι αποσπασματικές ενέργειες και τα μικροποσά που διατίθενται κάθε έτος, δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση, ώστε να μπορεί να συντηρηθεί έστω και υποτυπωδώς.
Ένα από τα πολλά αξιοσημείωτα… οι ελλείψεις σε αναλώσιμα όπως πχ καθαριστικά, «σώζονται» από χορηγίες των δύο σούπερ μάρκετ που δραστηριοποιούνται στην Ύδρούσα!
Οι μαθητές προχώρησαν σε αυτή την κίνηση για να ευαισθητοποιήσουν, εμάς τους μεγάλους… τους γονείς, τους καθηγητές, τους φίλους… Προσπάθησαν με αυτή τη συμβολική κατάληψη να μας πουν «είμαστε κι εμείς εδώ, έχουμε προβλήματα, βοηθήστε μας». Θα αφήσουμε παιδιά μας εκτεθειμένα ή θα τα προστατέψουμε; Οι μαθητές της Άνδρου είναι ενός κατώτερου Θεού; Έχουν τελικά την ίδια ποιότητα ζωής στη σχολική κοινότητα με άλλα παιδιά ανά την Ελλάδα; Ερωτήματα που πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε εμείς και σε δεύτερη φάση αν τελικά καταφέρουμε να δούμε το πρόβλημα όλοι, να διεκδικήσουμε λύσεις.
Θα κλείσω με την φράση της Καθηγήτριας – Οικονομολόγου του σχολείου, Εύας Βλάμη: «Εμείς προσπαθούμε να δώσουμε φτερά στα παιδιά να πετάξουν. Με χαλασμένη φωλιά όμως, τι παράδειγμα δίνουμε και τι αναμνήσεις τους προσφέρουμε από τα μαθητικά τους χρόνια;».
Οι μαθητές διαμαρτύρονται για τις συνθήκες που επικρατούν στο δεύτερο «σπίτι» τους. Εμείς θα κλείσουμε τα αυτιά μας, ή θα τους αγκαλιάσουμε και θα ακούσουμε τι έχουν να μας πουν;
Τα αιτήματα
Η πλημμελής καθαριότητα των σχολικών αιθουσών είναι πολύ σοβαρό προβλημα στα σχολεία, όχι μόνο του Γαυρίου αλλά και του Γυμνασίου και κυρίως του Λυκείου στην Χώρα. Κάποιος πρέπει να στρίμωξει όσους έχουν στην ευθύνη τους την καθαριότητα συνεχώς και επιμελως, διαφορετικά θα κληθούν άλλες υπηρεσίες και θα πέσουν καμπάνες που δεν τις φαντάζονται. Κάποιοι δεν σέβονται ούτε την υγεία των παιδιών μας ακόμα και σε περίοδο πανδημίας και στην τελική, αν βαριουνται να δουλέψουν να πάνε στο σπίτι τους για ύπνο!