Τις τελευταίες ημέρες έχουμε γίνει μάρτυρες μίας απίστευτης κατάστασης στο νησί μας.
Το κτιριακά προβλήματα του Επισκοπείου έχουν γίνει μήλο της έριδος, με τον Δήμαρχο και τον Έπαρχο, να προβαίνουν σε τοποθετήσεις για ένα ζήτημα που είναι μείζονος σημασίας, αφού διακυβεύεται η ασφάλεια των πολιτών. Όχι μόνο εκείνων που περνούν από το σημείο αλλά και εκείνων που εργάζονται μέσα σε αυτό.
Προσωπικά δεν είμαι σε θέση να πω ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Δεν έχω ρόλο «δικαστή».
Αυτό που προκύπτει από την έντονη αντιπαράθεση που είδαμε το τελευταίο δεκαήμερο, είναι ότι απαιτείται ανάμεσα στις εκάστοτε Διοικήσεις του Δήμου και του Επαρχείου, να υπάρχει μία στοιχειώδης συνεργασία, αν θέλουμε να λύνονται τα προβλήματα, αν θέλουμε να γίνονται έργα και αν θέλουμε γενικότερα να πάει μπροστά αυτός ο τόπος.
Και σε αυτό το ζήτημα, σαφώς και δεν είμαι αρμόδια να απαντήσω γιατί δεν υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια η απαιτούμενη ενότητα, αλλά ούτε μπορώ να υποδείξω ποιος φταίει.
Με βεβαιότητα όμως μπορώ να πω, πως αν οι δύο αυτοί αυτοδιοικητικοί Φορείς δεν δουλέψουν μαζί και δεν βρουν μία κοινή γραμμή ώστε να αλληλοσυμπληρώνονται, θα έχουμε πάντα ανάλογα προβλήματα τα οποία θα παραμένουν άλυτα και το χάος θα γιγαντώνεται.
Επειδή όμως πάντα υπάρχει ελπίδα, μιας και οι εκλογές πλησιάζουν, εύχομαι οι νέοι εκλεγμένοι σε Δήμο και Επαρχείο, να σφίξουν τα χέρια με ειλικρίνεια και να δώσουν κοινό αγώνα για την Άνδρο μας.
Αντριάνα Μπόθου
